Glossary

A subsurface aquifer that can store and permeate water. Aquifers are important sources for drinking water abstraction and irrigation.

With the ArtDiver module, groundwater levels from data loggers can be optimally validated. ArtDiver supports multiple data logger formats of different brands and goes through the entire validation process of (1) Importing data logger files, (2) Compensating atmospheric pressure with KNMI atmospheric pressure, (3) Optimal height correction of the data logger measurement series based on control measurements and (4) Correction of (technical) errors in the measurement series and possible assignment of quality labels. In addition, ArtDiver offers extensive visualisation and tools for (automatic) identification of errors such as dryfall, outliers and possible drift and the data can be exported to various file formats.

Groundwater located in a sealed aquifer sandwiched between two impermeable layers. The water in an artesian layer is under pressure and, when a well is drilled in the aquifer, can spontaneously flow to the surface without the need for pumping. This phenomenon is known as an artesian well. The difference between artesian and phreatic water is mainly its pressure and location in the soil structure.​

Water located in the unsaturated zone of the soil, between the groundwater and the soil surface. Soil moisture is crucial for plant growth and agriculture.Water located in the unsaturated zone of the soil, between the groundwater and the soil surface. Soil moisture is crucial for plant growth and agriculture.

The Basisregistratie Ondergrond (BRO) is a central, digital registration of data on the Dutch subsurface. The system aims to collect reliable and standardised data on soil and subsoil and make it accessible to public authorities, businesses and citizens. The data in the BRO are used for policy-making, scientific research, licensing and ensuring sustainable use of the subsurface.

Key aspects of the BRO:

1. Recording objects: These are specific types of data recorded, such as groundwater monitoring wells, geotechnical sounding surveys, drill samples, and hydrogeological models. These objects are divided into different domains, including groundwater monitoring, soil and ground investigation, and soil quality.

2. Legal obligation: Since the law came into force on 1 January 2018, public bodies are obliged to provide and use subsurface data in public law tasks. This ensures that everyone uses the same reliable information for construction projects or environmental surveys, for example

3. Innovation and accessibility: The BRO makes subsurface data accessible not only to professionals but also to citizens. This contributes to transparency and makes it possible to support broader innovations, such as 3D models and digital applications for urban development

4. Collaboration: The BRO system collaborates with existing systems, such as DINO of the Geological Survey of the Netherlands (TNO), to make all subsurface data as complete and reliable as possible

The BRO is thus a crucial part of the Netherlands' digital infrastructure for managing subsurface data, helping with long-term sustainable use and policy-making.

Dawaco BV's BROLab is a database-independent system for submitting data to the Source Holder Portal.

As a Source Holder, from 1 January 2018, you must provide well data to the BRO and are also responsible for the reliability of that data. Using BROLab, you can validate the data to IMBRO standards and deliver it directly to the BRO, regardless of the data storage system used at your facility.

BROLab is intuitive and user-friendly. You don't need to understand SOAP protocols, RESTfull APIs, XML files, xsd's and the like. You provide good quality data collection and BROLab takes care of the rest.

The phenomenon whereby groundwater is sucked up into fine pores of the soil by capillary action, sometimes above the groundwater level. This is important in agricultural and soil research.

Datalab is a data management platform specifically designed for collecting, managing and analysing hydrological data. It can be used to integrate various data sources, such as water level measurements, precipitation data and water quality measurements. Datalab offers powerful analysis capabilities and reporting tools, making it a valuable tool for water managers and hydrologists working with large amounts of data. It enables users to recognise trends, model scenarios, and support decisions.

DAWACO is a software platform specifically designed for managing hydrological and groundwater and ecology-related data. It is used to collect, process, analyse and visualise large amounts of water data. DAWACO supports the management of groundwater, surface water and ecology monitoring networks by automatically integrating data from various sources, such as pressure sensors, monitoring wells, rain gauges, telemetry systems and hand observations.

The software offers a wide range of features, including:

Real-time data collection: Continuously collects and processes data via telemetry from water monitoring points.

Data validation: Checks measurement data for consistency and errors, ensuring data reliability.

Reporting: Generates detailed reports on water levels, groundwater levels, and trends based on historical and current data.

Visualisatie: Uses graphs, maps and dashboards to make water level data transparent, which supports decision-making.

Scenario-analysis: Helps in modelling different water management scenarios, such as the effect of groundwater abstraction or climate change.

DAWACO is widely used by water managers, engineers, hydrologists and ecologists in the Netherlands and other countries to carry out accurate and effective groundwater and ecology management, and helps formulate policies around water use, desiccation and protection of water resources.

Dawaco is a collaboration between Real World Systems and Waterlabs, aimed at developing innovative solutions for water and ecology management and technology. Dawaco BV acquired Dawaco software from Royal Haskoning DHV in 2022. In 2024, Dawaco BV focuses on providing total solutions and unburdening. To this end, hardware measuring various parameters and fieldwork have also been added to the portfolio.

The amount of water flowing through a given point per unit of time, expressed, for example, in litres per second (l/s) or cubic metres per second (m³/s). Essential in surface water and groundwater management.

A measure of the pressure of water above a measurement point, often measured in metres of water column. It is used to determine the water level in relation to atmospheric pressure.

A device that measures pressure in liquids or gases. For water levels, a pressure sensor measures the pressure of the water above the sensor, which can be converted to the height of the water column (water level).

Eutrophication is the process by which an ecosystem, usually an aquatic system such as a lake or river, receives excessive amounts of nutrients, especially nitrogen and phosphorus. This leads to an increase in biological production, especially of algae and other aquatic plants. Eutrophication can have both natural and man-made causes and has various ecological and social consequences.

Causes of eutrophication

Drainage of nutrients: 

Agriculture: Agricultural fertiliser use can lead to nitrogen and phosphorus runoff into nearby water bodies, especially during rainfall events.

Wastewater: Discharges of untreated or poorly treated wastewater from households and industry often contain high concentrations of nitrogen and phosphorus.

Urbanisation: Urbanisation often leads to paved surfaces that cannot absorb rainwater, resulting in increased nutrient runoff to water bodies.

Land-use changes: Deforestation, urbanisation and other land-use changes can increase runoff of water and nutrients to water bodies.

Consequences of eutrophication

Algal blooms: An excess of nutrients leads to rapid growth of algae, resulting in algal blooms. Some of these algae can be toxic and harmful to aquatic wildlife and human health.

Oxygen deficiency: When algae die, they are broken down by bacteria, leading to an increase in oxygen consumption in the water. This can lead to oxygen deficiency (hypoxia) and even the death of fish and other aquatic organisms.

Loss of biodiversity: Eutrophication can reduce biodiversity in aquatic ecosystems. Oxygen deficiency and the proliferation of certain types of algae can crowd out other organisms, leading to an unbalanced ecosystem.

Water quality: Water quality is affected by the presence of algae and their breakdown products, which can affect drinking water quality and harm recreational activities such as swimming and fishing.

Economic impact: Eutrophication can have significant economic consequences, such as reducing fishing, disrupting recreational and tourism activities and increasing the cost of water treatment.

Management and control of eutrophication

Lowering nutrient runoff: Reducing agricultural fertiliser application and improving water management can help reduce nutrient runoff to water bodies.

Wastewater management: Improving wastewater treatment to reduce nitrogen and phosphorus emissions is crucial to combat eutrophication.

Restoration of wetlands: Wetlands can act as natural filters that remove nutrients from water. Restoring or creating wetlands can help improve water quality.

Education and awareness: Awareness of the causes and impacts of eutrophication is important for engaging communities and farmers in developing sustainable practices.

Monitoring and research: Regular monitoring of water bodies for nutrients and the impact of eutrophication helps to intervene in time and evaluate the effectiveness of management measures.

Summary

Eutrophication is a serious environmental problem that results from excessive inputs of nutrients into aquatic ecosystems. It leads to algal blooms, oxygen depletion, loss of biodiversity and degradation of water quality. Effective management, monitoring and promotion of sustainable practices can combat eutrophication and restore the health of water bodies.

Groundwater located in the saturated zone of the soil, directly above the impermeable layer. This water is under atmospheric pressure and can be reached through shallow wells. Phreatic water is the most accessible form of groundwater and is often used for drinking water and irrigation.

The Groundwater Formation Resistivity Dossier (FRD) is a specialised report used in hydrogeology to evaluate the electrical resistivity of underground formations for the purpose of identifying and assessing groundwater reservoirs. As in the oil and gas industry, resistivity measurements are an important tool in groundwater exploration and management as they help determine the types of fluids present in underground formations, with an emphasis on fresh and salt water. *** Translated with www.DeepL.com/Translator (free version) ***

Key Aspects of Groundwater FRD:

1. Resistance in groundwater research

Electrical resistivity is used to characterise underground materials and distinguish between different types of water (fresh water, brackish water or salt water) and other geological features such as clay or rock.

Fresh water usually has a higher resistance compared to salt water, which is a good conductor because of the dissolved salts.

The resistivity of a formation can also indicate whether the subsurface is permeable, as in the case of sand and gravel layers that allow groundwater flow.

2. Applications in Groundwater exploration

Aquifer Mapping: By measuring resistivity, hydrogeologists can identify and map the extent and depth of aquifers (water-bearing formations).

Assessment of Water Quality: Resistivity measurements can help assess the salinity of groundwater, which is crucial in determining whether the water is suitable for drinking water, irrigation or industrial use.

Detection of contamination: FRD can be used to detect contamination in groundwater, especially when contaminants change the conductivity of groundwater, such as chemicals from industrial discharges or agricultural runoff.

3. Resistance logging tools for Groundwater

Electrical resistivity tomography (ERT): a widely used geophysical method for groundwater investigations, providing 2D or 3D resistivity profiles of the subsurface.

Vertical Electrical Sounding (VES): a technique in which electrical resistivity measurements are taken at different depths to assess subsurface layers and identify water-bearing formations.

Induction and electromagnetic tools: Used in boreholes to measure formation resistance and identify groundwater zones.

4. Interpretation of groundwater FRD

Resistance curves: These show the variation in resistivity with depth and help identify aquifer zones, water quality and impermeable layers such as clays that can confine or separate aquifers.

Water saturation and porosity: Resistivity data, often combined with porosity information, are used to estimate the volume of water in the formation and determine its flow properties.

Aquifer boundaries: Resistivity data can define the upper and lower boundaries of aquifers and distinguish between zones with different water qualities.

5. Archie's Equation for Groundwater

As in oil and gas exploration, Archie's Equation is used to estimate water saturation in formations, with specific adjustments for groundwater studies. By using resistivity and formation porosity, hydrogeologists can estimate the volume and quality of groundwater in the subsurface.

6. Applications of the Groundwater FRD

Groundwater management: FRD helps water authorities and hydrogeologists manage groundwater resources by providing information on the location, quality and quantity of groundwater.

Drilling for Wells: When planning new wells, the FRD can indicate where the best yield of potable water can be found.

Environmental monitoring: Resistivity data from the FRD can be used to monitor changes in groundwater over time, especially in areas affected by pollution or overexploitation.

Groundwater Resistivity and Lithology

The resistivity of formations varies with lithology (rock or soil type).

For example:

Sand and gravel quivers: typically have higher resistance values when filled with fresh water.

Clay or shale: Very low resistance due to their conductive nature, even when dry.

Saltwater zones: Low resistance due to high conductivity of dissolved salts.

Importance of Groundwater FRD:

Water security: The FRD provides crucial information to ensure that groundwater abstraction and management is done in a sustainable manner.

Prevention of Pollution: Helps monitor and detect pollution, enabling timely action to protect water quality.

Sustainable Development: Guides planning and decision-making in water management so that groundwater use does not exceed natural recharge capacity.

Conclusion

The Groundwater Formation Resistivity Dossier (FRD) is an essential tool for identifying, evaluating and managing groundwater resources. It provides detailed insights into subsurface conditions, allowing hydrogeologists to make informed decisions about water availability, quality and sustainability.

The Groundwater Analysis Report is a detailed document that evaluates the chemical, physical and biological properties of groundwater. The purpose of this report is to assess groundwater quality, identify possible contaminants and determine its suitability for various purposes such as drinking water, irrigation or industrial use.

Key Sections of a Groundwater Analysis Report:

1. chemical analysis

The chemical composition of groundwater is crucial in determining water quality and suitability for consumption or other uses. This includes:

pH level: Indicates whether the water is acidic, neutral or alkaline. A pH between 6.5 and 8.5 is usually considered acceptable for drinking water.

Electrical conductivity (EC): Used to measure the salinity of water. Higher conductivity values may indicate salt water or pollution.

Total dissolved solids (TDS): Indicates the number of minerals, salts and metals dissolved in the water. Higher TDS values can affect water quality and taste.

Hard minerals: Such as calcium and magnesium, which determine water hardness. Hard water can cause problems with household appliances and pipes.

Heavy metals: Such as lead, mercury, cadmium and arsenic, which can be harmful to health.

Nutrienten: Such as nitrate and phosphate, which may indicate agriculture-related pollution.

2. physical analysis

This section focuses on the physical properties of water, such as:

Turbidity: A measure of water clarity caused by particles such as clay, silt or biological substances. Turbid water can be an indication of pollution or presence of sediment.

Colour and smell: Colourless and odourless water is usually a sign of purity. Discolouration or an unpleasant odour may indicate contamination by organic matter or chemicals.

Temperature: The temperature of groundwater can affect the solubility of gases and minerals.

3. biological analysis

Microbiological tests: These tests are performed to check for the presence of pathogenic microorganisms such as coliform bacteria, Escherichia coli (E. coli) and other harmful bacteria or viruses. The presence of these microorganisms may indicate faecal contamination or other biological contamination.

Algae and other biologicals: Sometimes biological substances, such as algae, can also be present in groundwater, indicating possible surface water influences.

4. Pollution survey

This part of the report evaluates the presence of pollutants that may result from industrial, agricultural or urban activities. Examples include:

Pesticides and herbicides: Chemicals used in agriculture that can enter groundwater through runoff or infiltration.

Organic contaminants: such as solvents, oils and fuels that may originate from industrial activities.

Chemicals such as PFAS (poly- and perfluoroalkyl substances): These can come from industrial sources and are increasingly becoming a concern due to their persistent nature and adverse health effects.

5. hydrogeological context

The report often contains information on the hydrogeology of the area where the groundwater was tested. This includes:

Location of groundwater source: The geographical location, depth of the well or spring, and the type of aquifer from which the water is drawn.

Water level: Water levels in wells or aquifers can help assess groundwater availability and monitor changes in water levels.

Infiltration areas and flow directions: Provides insight into groundwater origin and potential sources of contamination.

6. Comparison with Standards

This section compares the measured values of the various parameters with the relevant national or international drinking water standards and guidelines. Examples of standards are:

WHO (World Health Organisation) Drinking water standards

National drinking water standards (such as the Dutch drinking water standards laid down in the Drinking Water Decree)

EU Water Framework Directive: This directive sets requirements for the water quality and ecological status of ground and surface waters in the European Union.

7. Recommendations and Conclusions

Based on the analysis of groundwater, recommendations are made for its use. This may include:

Fitness for consumption: Is the water safe to drink? If not, what treatment methods can be used to make the water suitable?

Use for irrigation: Does the water contain salt or minerals that could be harmful to crops or farmland?

Environmental management: Are any measures proposed to protect water quality from further pollution?

Importance of the Groundwater Analysis Report:

Public Health Protection: The report helps identify potential health risks in drinking water sources, such as bacterial contamination or the presence of harmful chemicals.

Environmental and Groundwater Management: By detecting pollution early, appropriate measures can be taken to preserve water quality and prevent further damage.

Policy-making support: The report provides data for local and national authorities to make informed decisions on water management, water distribution and environmental protection.

Sustainable Water Use: The report helps determine the sustainability of water resources by analysing whether the water quality is suitable for long-term use.

Conclusion

The Groundwater Analysis Report is an essential tool for assessing groundwater quality. It provides a comprehensive overview of the chemical, physical and biological properties of the water, as well as the presence of contaminants. Based on this analysis, stakeholders can make decisions on the safe use of the water for various uses, such as drinking water, agriculture, and industrial processes.

GLF (Groundwater Level File) refers to a collection of data and information on groundwater levels in a given area. A GLD systematically documents fluctuations in groundwater levels and is often used in hydrological research, water management and environmental monitoring.

Goals of a Groundwater Level File:

Monitoring groundwater levels: A GLD contains data on the elevation of groundwater over a given period. These data are usually collected through a network of monitoring wells or monitoring wells.

Management of water resources: The information in a GLD helps water managers assess the availability of groundwater for drinking water extraction, agricultural irrigation and industrial uses.

Assessment of seasonal variations: By monitoring groundwater levels over a longer period of time, trends in seasonal variations or changes due to climate change can be analysed.

Early warnings of problems: A GLD can provide early warning signals of problems such as groundwater overexploitation, salinisation (if salt water infiltrates groundwater), or soil subsidence due to falling groundwater levels.

Supporting policy and decision-making: The file provides crucial information for governments, water boards and companies making decisions on the use and protection of groundwater resources.

Elements in a GLF:

Measured data of groundwater levels: Regular groundwater level measurements.

Location information: The geographical location of the measurement points.

Hydrological analysis: Evaluation of trends, such as rising or falling groundwater levels.

Reports: Overviews and interpretations of measurement results, often with recommendations for water management.

A GLF is an essential tool for sustainable groundwater management, focusing on ensuring the long-term availability and quality of groundwater.

A GMN stands for "Groundwater monitoring network". This is a network of monitoring points used to monitor groundwater quality and quantity. The purpose of a groundwater monitoring network is to collect data on various aspects of groundwater, such as:

Groundwater level: This measures the height of groundwater in different layers of the subsurface.

Groundwater quality: This includes testing the chemical composition of groundwater, such as the presence of minerals, pollutants (such as nitrates or heavy metals), and biological parameters (such as bacteria).

Groundwater flow: This concerns the direction and velocity of groundwater in the subsurface, which is important to understand how water moves through different layers.

Functions of a GMN

Monitoring of drinking water sources: An important purpose of the groundwater monitoring network is to monitor the quality of groundwater used for drinking water.

Management of groundwater resources: By monitoring how much groundwater is available, governments or water companies can ensure sustainable use of this water resource.

Detection of contamination: The monitoring network helps in early detection of contaminants such as chemicals that may enter groundwater from agriculture, industry or spills.

Climate change and groundwater: GMNs are also used to study the effects of climate change, such as changes in groundwater recharge due to changing precipitation patterns.

The Groundwater Monitoring Network is an essential tool for sustainable management of groundwater resources and ensuring water quality for various uses, including drinking water, agriculture and industry.

Water trapped in the pores and cracks of soils and rocks below the Earth's surface. This water plays a crucial role in hydrology and water management.

GroundwaterOffice is a complete management system for monitoring and analysing groundwater data. The software provides tools for managing groundwater monitoring networks, processing measurement data and generating reports. GroundwaterOffice also supports advanced analyses of groundwater flows, groundwater-surface water interactions, and the impact of groundwater abstraction. It is used by hydrologists, governments and research institutions for managing groundwater resources, modelling aquifers and setting sustainable abstraction limits. *** Translated with www.DeepL.com/Translator (free version) ***

The process of extracting water from aquifers via pumps or wells. This is often done for drinking water, agriculture and industry, but can lead to lowering of groundwater levels and salinisation.

The elevation of groundwater relative to a reference plane, usually ground level. This is often measured with piezometers or pressure sensors.

The study of water flows on and below the Earth's surface, including precipitation, runoff, evaporation and groundwater flow. Hydrology is essential for understanding water management and climate effects.

Hydros is a software package for modelling hydrological systems and water flows in surface water and groundwater. It allows users to simulate water balances, analyse rainfall-drainage relationships, and evaluate the impact of climate change on water resources. Hydros is widely used by governments and engineering firms to optimise water systems and manage risks such as floods and droughts. It also supports decision-making processes in water management and spatial planning. *** Translated with www.DeepL.com/Translator (free version) ***

The process by which water from the earth's surface sinks into the soil and recharges groundwater. This can be influenced by soil structure, vegetation and climate.

A network of physical devices, such as sensors and measuring instruments, that are connected via the internet and exchange data. In water management, IoT is used to remotely monitor pressure sensors, groundwater level gauges and other equipment and analyse the collected data in real-time. This facilitates more efficient water management and faster decision-making.

The process of adjusting a pressure sensor or other measuring instrument so that it provides accurate and reliable measurements. Calibration is essential for obtaining accurate water level measurements.

Climate change refers to long-term changes in temperature, precipitation and other weather patterns on Earth. These changes can be caused either naturally or by human activities, but current climate change is mainly driven by human activities, such as burning fossil fuels, deforestation and industrial processes. The impacts of climate change are profound and have a wide range of environmental, economic and social implications. *** Translated with www.DeepL.com/Translator (free version) ***

Causes of climate change

Greenhouse gases: Emitting greenhouse gases, such as carbon dioxide (CO2), methane (CH4) and nitrous oxide (N2O), from human activities is the main cause of current climate change. These gases trap heat in the atmosphere and raise global temperatures, leading to what is known as the greenhouse effect.

Deforestation: Cutting down trees reduces the earth's capacity to absorb CO2, contributing to rising concentrations of this greenhouse gas in the atmosphere. Deforestation also disrupts local climates and hydrology.

Land use: Changes in land use, such as the conversion of natural ecosystems to agricultural land or urban areas, affect local and regional climate systems. These changes can reduce soil fertility and disrupt water cycles.

Industrialisatie: The growth of industry, especially in developing countries, has led to an increase in greenhouse gas emissions from burning fossil fuels such as coal, oil and gas.

Effects of climate change

Rising temperatures: Average global temperatures are rising, leading to more extreme weather events such as heat waves, droughts and heavy rainfall.

Change in precipitation patterns: Climate change affects precipitation patterns, which can lead to flooding in some areas and drought in others. This has significant implications for agriculture and water supply.

Melting ice sheets and sea level rise: Melting ice sheets in Greenland and Antarctica contribute to sea level rise, threatening low-lying coastal areas and island states.

Ecosystem change: Many ecosystems and species are threatened by climate change. Changes in temperature and precipitation can lead to the loss of biodiversity as species cannot adapt quickly enough or migrate to more suitable areas.

Health problems: Climate change also affects public health. Increased temperatures can lead to an increase in air pollution, allergies and the spread of infectious diseases.

Socio-economic impact: The effects of climate change can lead to food insecurity, water shortages and migration of people in search of better living conditions, which can lead to conflicts over scarce resources.

Addressing and mitigating climate change

Reducing greenhouse gas emissions: Reducing greenhouse gas emissions is essential. This can be achieved by switching to renewable energy sources such as solar and wind power, promoting energy efficiency and implementing sustainable transport solutions.

Renewable energy: Investing in and switching to renewable energy sources helps reduce dependence on fossil fuels and reduce CO2 emissions.

Sustainable land use: Promoting sustainable land use, such as agroecology and reforestation, can help reduce CO2 emissions and preserve biodiversity.

International cooperation: Climate change is a global problem that requires international cooperation. Treaties such as the Paris Agreement are crucial to oblige countries to reduce their emissions and take joint action on climate change.

Climate change adaptation: Besides mitigation, adaptation is also necessary. This includes developing strategies to reduce the impact of climate change on communities and ecosystems, such as building flood defences and improving water supply and agricultural practices.

Summary

Climate change is a complex and urgent problem with significant environmental, economic and social impacts. It requires concerted efforts at local, national and international levels to address its causes and mitigate its impacts. By promoting sustainable practices and policies, the world can work towards a more resilient future in the face of climate change challenges.

Agricultural activities include a wide range of practices carried out to grow and produce food, fibre, and other products. These activities have significant impacts on the environment, biodiversity and water resources. The following is a detailed overview of the main aspects of agricultural activities, including their benefits and drawbacks.

Major agricultural activities

Crop production: This includes growing different types of crops, such as cereals (e.g. wheat, maize), vegetables, fruits and oilseeds. The choice of crops depends on local climatic and soil conditions.

Animal production: This includes raising animals for meat, milk, eggs and other products. Livestock production can range from small-scale farms to large-scale industrial production systems.

Irrigation: Getting water to crops is essential in areas with limited rainfall. Irrigation practices can range from traditional methods (such as canals) to modern techniques (such as drip irrigation).

Soil management: These include practices aimed at maintaining and improving soil health, such as crop rotation, no-till (minimum tillage) and adding organic matter.

Use of fertilisers and pesticides: Fertilisers are used to promote crop growth, while pesticides are applied to control pests and diseases. The use of these chemicals must be carefully managed to minimise negative impacts on the environment.

Agricultural technology: Modern technologies, such as precision agriculture, drones, and genetic modification, are increasingly being used to increase agricultural efficiency and yields.

Benefits of agricultural activities

Food production: Agriculture is essential for food production and contributes to food security for the world's growing population.

Economic contribution: The agricultural sector is an important contributor to the economy of many countries, especially in developing countries. It provides employment and supports local communities.

Biodiversity: Diversity in crop and livestock production can contribute to biodiversity and ecosystem stability. Traditional farming practices can also promote diversity of plant and animal species.

Renewable resources: Agriculture uses natural resources such as sunlight, water and soil, which contributes to the circular economy if managed in a sustainable way.

Disadvantages of agricultural activities

Environmental impact: Intensive agricultural practices can lead to soil erosion, water pollution from fertiliser and pesticide run-off, and the decline of biodiversity.

Water wastage: Traditional irrigation techniques can lead to water losses and over-exploitation of water sources, with negative impacts on ecosystems and drinking water supplies.

Climate change: The agricultural sector contributes to greenhouse gas emissions, such as methane (from livestock production) and nitrous oxide (from fertilisers), which contribute to climate change.

Reliance on chemicals: The use of fertilisers and pesticides can lead to soil and water pollution, and can have harmful effects on human and animal health.

Sustainable agricultural practices

Agro-ecologies: This is a holistic approach to agriculture that uses natural processes and biodiversity to produce food.

Organic farming: Organic farming practices avoid synthetic fertilisers and pesticides and promote soil and ecosystem health.

Permaculture: This is a system design aimed at creating sustainable farming systems that promote biodiversity and reduce the ecological footprint.

Integrated crop protection: This is an integrated approach to pest management that uses both chemical and biological methods to manage pests, with a focus on minimising the use of harmful chemicals.

Summary

Agricultural activities are crucial for food production and economic development, but they also have significant impacts on the environment. It is important to promote sustainable agricultural practices to minimise negative impacts on ecosystems and the health of the planet. Through efficient use of resources and technologies, the agricultural sector can contribute to a sustainable future for both people and nature.

The National Groundwater Quality Monitoring Network (LMG) is a network of monitoring points operated by the Dutch government to monitor groundwater quality on a national scale. Created to understand groundwater quality throughout the Netherlands, this monitoring network focuses on monitoring the effects of human activities, such as agriculture, industry, and urban development, on groundwater.

Goals of the National Groundwater Quality Monitoring Network

National groundwater quality monitoring: The LMG provides an overall picture of groundwater quality in the Netherlands, collecting information on groundwater composition and the presence of contaminants.

Meeting international obligations: Data from the LMG are used to comply with reporting obligations arising from European regulations, such as the Water Framework Directive (WFD). This directive obliges the Netherlands to systematically monitor and report on the quality of water bodies, including groundwater.

Evaluate policies and measures: The LMG provides crucial information to assess the effects of policy measures. For example, the results can provide insight into the effectiveness of measures taken to combat pollution from, for example, agriculture (fertilisers, pesticides) or urban and industrial activities.

Identify long-term trends: By taking measurements at fixed locations and at regular intervals, long-term trends in groundwater quality can be identified. This helps identify improvements or deteriorations in water quality, which may be caused, for example, by climate change or land-use changes.

Operation of the National Groundwater Quality Monitoring Network

The LMG consists of hundreds of monitoring points strategically distributed throughout the Netherlands. These monitoring points are located at different depths to provide insight into the quality of both shallow and deep groundwater. The monitoring network is managed by Rijkswaterstaat, in cooperation with other organisations such as water boards and drinking water companies.

Frequency of measurements: Monitoring points are usually sampled annually or once every two years. This gives a regular overview of quality and any changes over time.

Parameters to be measured: As with the Provincial Monitoring Network, various chemical and physical parameters are measured, such as nitrate, ammonium, heavy metals, pesticides, and organic pollutants. Water quality is also measured based on, for example, acidity (pH), conductivity, and oxygen content.

Distribution of measurement points: The monitoring points are located in different types of areas, such as agricultural land, natural areas, and urban areas, to get a complete picture of the national groundwater quality.

Relationship with other monitoring networks

The LMG is complementary to regional and provincial monitoring networks, such as the Provincial Groundwater Quality Monitoring Network (PMG), but has a national focus. It provides a broader, national overview, while provincial monitoring networks are often more specific to regional groundwater quality issues.

Importance for drinking water and environment

The National Groundwater Quality Monitoring Network is of great importance because groundwater is a primary source of drinking water in the Netherlands. About 60% of Dutch drinking water comes from groundwater. Monitoring the quality of this water is essential to ensure that it remains safe and clean for human consumption. In addition, groundwater is also important for nature, especially for ecosystems that depend on a stable, clean water supply.

Conclusion

The National Groundwater Quality Monitoring Network is a crucial tool for monitoring and protecting groundwater quality in the Netherlands on a national scale. The data collected not only help comply with European directives, but also contribute to the development of sustainable water management and the protection of essential water sources for drinking water and nature.

In hydrology, ground level refers to the surface of the ground, or the level of natural or artificial soil in a given area. The ground level forms the separation between the soil and the atmosphere and is often used as a reference point in measurements of groundwater levels, water levels and other hydrological data.

Use of ground level in hydrology

Hydrological studies use the ground level as a reference to determine the following, among other things:

Groundwater level: This is the height of groundwater relative to ground level. For example, if the groundwater level is 1 metre below ground level (1 m-mv), it means that the groundwater is at one metre below the ground surface.

Water levels: Measurements of flooding or drainage, for example, also consider the relationship of water levels to ground level.

Drainage and infiltration: The position of the ground level is important for understanding how water drains from the surface and how it infiltrates into the soil.

In essence, ground level is a crucial reference when analysing the interaction between water and land.

A network of sensors and monitoring points used continuously to monitor water levels, groundwater quality, and other hydrological parameters. Monitoring monitoring monitoring networks can be primary, secondary or focused on specific purposes, such as ecological management or infrastructure protection. The aim is to record changes in real-time or on a regular basis.

A reference altitude used in the Netherlands to measure water levels, groundwater levels and elevations. NAP is approximately equal to the mean sea level. Water levels and groundwater levels are often reported in relation to NAP, for example as "5 metres above NAP" or "2 metres below NAP". This is a standard for water management and spatial planning in the Netherlands.

Scenarios used in groundwater management to model the impact of different amounts of groundwater abstraction, e.g. for irrigation or drinking water.

Organic micropollutants refer to a diverse group of organic compounds that are present in the environment in very low concentrations, but can be potentially harmful to human and environmental health. These contaminants often include substances that are not naturally degradable and can arise from various human activities, such as industry, agriculture, and domestic use.

Examples of organic micropollutants

Medications: Residues of pharmaceuticals entering wastewater, such as antibiotics, painkillers, and endocrine disruptors.

Personal care products: Compounds such as parabens and microplastics found in cosmetics and detergents.

Plastics: Components of plastic products that can degrade in the environment and accumulate in water bodies.

Pesticides: Organic pesticides used in agriculture that can enter watercourses via runoff.

Industrial chemicals: Compounds such as dioxins and PCBs (polychlorinated biphenyls) released from industrial processes.

Causes of organic micropollutants

Wastewater discharges: Many organic micropollutants enter the environment through wastewater from households and industries that are not properly filtered.

Agricultural activities: The use of pesticides and fertilisers in agriculture can lead to run-off of pollutants into water bodies.

Waste management: Improper disposal of drugs and chemicals can lead to contamination of soil and water.

Atmospheric deposition: some substances can enter the environment through the air due to combustion and other industrial activities.

Effects of organic micropollutants

Health risks: Exposure to organic micropollutants can lead to health problems such as endocrine disorders, cancer, and immunosuppression. This can affect both humans and animals.

Ecological impact: organic micropollutants can have harmful effects on ecosystems, for example by reducing biodiversity or disrupting food chains.

Water quality: The presence of organic micropollutants in drinking water can reduce water quality and compromise safety for human consumption.

Accumulation in food chains: Some organic micropollutants can accumulate in organisms and spread through the food chain, leading to elevated concentrations in top predators, including humans.

Management and control of organic micropollutants

Wastewater treatment: Improving wastewater treatment processes can help remove organic micropollutants more effectively before releasing water into the environment.

Sustainable use of chemicals: Promoting the use of less harmful chemicals in agriculture and industry can help reduce pollution.

Regulation: Stricter regulations on the use and disposal of organic substances can help reduce the introduction of these contaminants into the environment.

Public awareness: Education and awareness campaigns can help people understand how to handle chemicals and medicines responsibly to minimise environmental impact.

Monitoring: Regular monitoring of water and soil quality for the presence of organic micropollutants can help identify problem areas and implement targeted measures.

Summary

Organic micropollutants are harmful substances that occur in low concentrations in the environment but can have serious effects on human and ecosystem health. Through effective management strategies, sustainable practices and awareness raising, the impact of these contaminants can be reduced, contributing to a cleaner and healthier environment

Overabstraction refers to the situation where more water is withdrawn from an aquifer system or water body than can be naturally replenished. This phenomenon occurs in both groundwater and surface water systems and can lead to serious ecological and economic problems.

Oorzaken van overonttrekking

Intensieve waterwinning: Landbouw, industrie en stedelijke gebieden kunnen een aanzienlijke vraag naar water creëren. Dit leidt tot een overmatige onttrekking van grondwater of oppervlaktewater, vaak zonder rekening te houden met de natuurlijke aanvoersystemen.

Bevolkingsgroei: In gebieden met een snelgroeiende bevolking kan de vraag naar water voor drinkwater, sanitaire voorzieningen en irrigatie de natuurlijke watervoorzieningen overschrijden.

Klimaatverandering: Veranderingen in neerslagpatronen door klimaatverandering kunnen de natuurlijke aanvulling van aquifers verminderen, terwijl de vraag naar water toeneemt.

Irrigatiepraktijken: Inefficiënte irrigatietechnieken in de landbouw kunnen leiden tot een hogere waterconsumptie en daarmee tot overonttrekking van grondwater.

Gevolgen van overonttrekking

Daling van de grondwaterspiegel: Overonttrekking leidt tot een daling van de grondwaterspiegel, wat betekent dat bronnen, putten en andere waterlichamen minder water beschikbaar hebben.

Verlies van biodiversiteit: Ecosystemen die afhankelijk zijn van aquatische habitats kunnen lijden onder watergebrek. Dit kan leiden tot het verlies van biodiversiteit en verstoring van natuurlijke habitats.

Afnemende waterkwaliteit: Wanneer de grondwaterspiegel daalt, kan dit leiden tot een hogere concentratie van verontreinigingen in het resterende water, wat de waterkwaliteit vermindert.

Zoutwaterintrusie: In kustgebieden kan overonttrekking van grondwater leiden tot zoutwaterintrusie, waarbij zout water de zoetwatervoorraad binnendringt. Dit heeft negatieve gevolgen voor drinkwatervoorziening en landbouw.

Afnemende landbouwproductiviteit: Een dalende grondwaterspiegel kan leiden tot lagere gewasopbrengsten, vooral in gebieden die afhankelijk zijn van irrigatie, wat kan leiden tot voedselonzekerheid.

Economische impact: De gevolgen van overonttrekking kunnen leiden tot hogere kosten voor waterbeheer, vermindering van landbouwproductie en negatieve effecten op de lokale economie.

Beheer en bestrijding van overonttrekking

Duurzaam waterbeheer: Het implementeren van duurzaam waterbeheerpraktijken kan helpen om de vraag naar water te verminderen en de watervoorzieningen te behouden. Dit omvat het gebruik van efficiënte irrigatietechnieken en waterbesparende technologieën.

Herstel van aquifers: Het bevorderen van natuurlijke aanvulling van aquifers door het herstellen van wetlands en het verbeteren van het afstromingsbeheer kan bijdragen aan het behoud van watervoorraden.

Beperking van wateronttrekking: Het vaststellen van beperkingen op de hoeveelheid water die uit aquifers en waterlichamen kan worden onttrokken, kan helpen om overonttrekking te voorkomen.

Monitoring van watervoorraden: Regelmatige monitoring van grondwater- en oppervlaktewaterlevels helpt om trends in wateronttrekking te identificeren en tijdig maatregelen te nemen.

Educatie en bewustwording: Bewustwording van het belang van waterbesparing en duurzaam gebruik van water kan gemeenschappen aanmoedigen om verantwoordelijk om te gaan met waterbronnen.

Summary

Overonttrekking is een belangrijk probleem dat voortkomt uit de overmatige onttrekking van water uit natuurlijke systemen. Het kan leiden tot dalende grondwaterspiegels, verlies van biodiversiteit, verminderde waterkwaliteit en negatieve economische gevolgen. Door duurzaam waterbeheer, monitoring en educatie kan de impact van overonttrekking worden beperkt en kunnen watervoorraden voor toekomstige generaties worden behouden.

De eigenschap van een materiaal (zoals bodem of gesteente) die bepaalt hoe gemakkelijk water er doorheen kan stromen. Dit beïnvloedt de snelheid van grondwaterstroming.

Pesticiden zijn chemicaliën die worden gebruikt om plagen, ziekten en onkruid in de landbouw en andere sectoren te bestrijden. Ze zijn essentieel voor het verbeteren van de opbrengst van gewassen en het beschermen van voedselvoorzieningen, maar hun gebruik roept ook zorgen op over milieu- en gezondheidsimpact. Hieronder volgt een gedetailleerd overzicht van pesticiden, inclusief hun soorten, voordelen, nadelen en alternatieven.

Soorten pesticiden

Insecticiden: Deze zijn gericht op het bestrijden van insecten die schade toebrengen aan gewassen. Voorbeelden zijn pyrethroïden, neonicotinoïden en organofosfaten.

Herbiciden: Deze pesticiden bestrijden onkruid dat concurreert met gewassen om water, voedingsstoffen en zonlicht. Voorbeelden zijn glyphosaat en 2,4-D.

Fungiciden: Fungiciden worden gebruikt om schimmelziekten te bestrijden die gewassen kunnen aantasten. Voorbeelden zijn azolen en strobilurinen.

Rodenticiden: Deze zijn gericht op het bestrijden van knaagdieren zoals ratten en muizen, die schade kunnen toebrengen aan gewassen en gebouwen.

Bacteriociden: Deze bestrijden bacteriële infecties die gewassen kunnen aantasten.

Voordelen van pesticiden

Verhoogde opbrengst: Pesticiden helpen bij het beschermen van gewassen tegen plagen en ziekten, wat leidt tot hogere opbrengsten en voedselzekerheid.

Kostenbesparing: Door het gebruik van pesticiden kunnen boeren hun kosten verlagen door verliezen als gevolg van plagen en ziekten te minimaliseren.

Efficiëntie: Pesticiden zijn vaak effectief bij het snel en gericht bestrijden van specifieke plagen, wat bijdraagt aan de efficiëntie van de landbouwproductie.

Bescherming van voedsel: Het gebruik van pesticiden helpt bij het beschermen van voedsel voor consumenten door het verminderen van schimmels en andere ziekteverwekkers.

Nadelen van pesticiden

Gezondheidsrisico's: Blootstelling aan pesticiden kan schadelijk zijn voor de gezondheid van mensen, met mogelijke effecten variërend van acute vergiftiging tot langdurige gezondheidsproblemen zoals kanker en hormoonverstoringen.

Milieu-impact: Pesticiden kunnen schadelijk zijn voor het milieu, met name voor niet-doelorganismen zoals bijen, vogels en andere nuttige insecten. Ze kunnen ook de biodiversiteit verminderen en het ecosysteem verstoren.

Weerstand: Plagen kunnen resistentie ontwikkelen tegen pesticiden, waardoor de effectiviteit van deze middelen afneemt. Dit kan leiden tot een cyclus van steeds krachtiger en potentieel schadelijker chemicaliën.

Vervuiling: Pesticiden kunnen in het milieu terechtkomen via afspoeling en druppeling, wat leidt tot vervuiling van waterlichamen en bodems.

Alternatieven voor pesticiden

Biologische bestrijding: Het gebruik van natuurlijke vijanden van plagen, zoals roofinsecten en parasieten, kan helpen om plagen te beheersen zonder chemicaliën.

Agro-ecologische praktijken: Dit omvat het bevorderen van biodiversiteit, het gebruik van gewasrotatie en het aanleggen van bloemenbedden om nuttige insecten aan te trekken.

Integrale gewasbescherming (IPM): IPM combineert verschillende bestrijdingsmethoden, waaronder chemische, biologische en culturele technieken, om plagen effectief te beheersen met een minimum aan negatieve effecten op het milieu.

Duurzame landbouwmethoden: Praktijken zoals het verbeteren van de bodemgezondheid, waterbeheer en het minimaliseren van verstoring van het ecosysteem kunnen de afhankelijkheid van pesticiden verminderen.

Beheer en regelgeving

Regelgeving: Pesticiden worden in veel landen gereguleerd om de veiligheid voor mens en milieu te waarborgen. Dit omvat goedkeuring vóór de verkoop en gebruik van pesticiden en richtlijnen voor veilige toepassing.

Monitoring: Regelmatige monitoring van pesticidegebruik en -effecten helpt bij het identificeren van problemen en het ontwikkelen van effectieve strategieën voor risicobeheer.

Onderzoek en ontwikkeling: Investeren in onderzoek naar nieuwe, minder schadelijke bestrijdingsmiddelen en duurzame landbouwpraktijken is cruciaal voor de toekomst van de landbouw en het milieu.

Summary

Pesticiden zijn belangrijke hulpmiddelen in de landbouw die helpen bij het beschermen van gewassen en het verhogen van de voedselproductie. Echter, hun gebruik gaat gepaard met significante gezondheids- en milieuproblemen. Het bevorderen van alternatieve bestrijdingsmethoden en duurzame landbouwpraktijken kan helpen om de impact van pesticiden te minimaliseren en een evenwicht te vinden tussen productie en milieubehoud.

PFAS, of per- en polyfluoralkylstoffen, zijn een groep van meer dan 4.700 chemische verbindingen die worden gekenmerkt door een sterk fluor-houdende koolstofketen. Deze stoffen zijn bekend om hun water- en vetafstotende eigenschappen, waardoor ze in een breed scala aan industriële en consumentenproducten worden gebruikt. PFAS zijn vaak aangeduid als "forever chemicals" omdat ze moeilijk af te breken zijn in het milieu en in het menselijk lichaam.

Toepassingen van PFAS

Industrieel gebruik: PFAS worden gebruikt in verschillende industriële processen, zoals het maken van coatings, slijtvast materiaal, en als schuim bij brandbestrijding.

Consumentenproducten: Ze worden vaak aangetroffen in producten zoals:

1. Antiaanbakpannen
2. Waterafstotende kleding
3. Schoonmaakproducten
4. Vloerbedekkingen
5. Voedselverpakkingen (bijvoorbeeld verpakkingen voor fastfood)
6. Brandblusschuim: Specifieke PFAS-verbindingen worden vaak gebruikt in brandblussystemen, vooral bij branden van vloeistoffen en petrochemische producten.

Gezondheidsrisico's van PFAS

Blootstelling: Mensen kunnen PFAS binnenkrijgen via voedsel, water, lucht, en contact met producten die PFAS bevatten. De meest voorkomende blootstelling komt vaak via verontreinigd drinkwater.

Gezondheidsproblemen: Blootstelling aan PFAS is in verband gebracht met verschillende gezondheidsproblemen, waaronder:

1. Hormoonverstoringen
2. Verhoogd cholesterol
3. Immunosuppressie (verminderde immuunrespons)
4. Schildklierproblemen
5. Een verhoogd risico op bepaalde soorten kanker (zoals nier- en testiskanker)
6. Verminderde immuniteit: Er is bewijs dat PFAS de effectiviteit van vaccins kunnen verminderen, wat leidt tot een verminderde immuniteit tegen infecties.

Milieu-impact van PFAS

Persistente verontreiniging: PFAS zijn zeer persistent en kunnen zich ophopen in het milieu. Ze worden vaak aangetroffen in waterlichamen, grond en sedimenten, en kunnen jarenlang aanhouden zonder afgebroken te worden.

Verontreiniging van drinkwater: Veel gemeenschappen hebben te maken met PFAS-verontreiniging in hun drinkwatervoorziening, vooral in de buurt van industriële sites of gebieden waar brandblusschuim is gebruikt.

Ecologische impact: PFAS kunnen schadelijk zijn voor waterorganismen en andere dieren, wat leidt tot verstoringen in ecosystemen en voedselketens.

Beheer en regelgeving van PFAS

Regulering: Veel landen en regio's hebben maatregelen genomen om het gebruik van bepaalde PFAS-verbindingen te beperken of te verbieden. Dit omvat het vaststellen van wettelijke limieten voor PFAS in drinkwater en de ontwikkeling van richtlijnen voor het veilig gebruik en verwijdering van deze stoffen.

Monitoring: Het is belangrijk om regelmatig monitoring uit te voeren van water, bodem en sedimenten op PFAS-verontreiniging om risico's voor de volksgezondheid en het milieu te identificeren.

Opruiming: Er zijn inspanningen om verontreinigde sites op te ruimen en om technologieën te ontwikkelen die PFAS effectief kunnen verwijderen uit water en grond.

Alternatieven: De ontwikkeling en promotie van PFAS-vrije alternatieven voor de producten die momenteel PFAS bevatten is essentieel voor het verminderen van de afhankelijkheid van deze stoffen.

Conclusion

PFAS zijn een belangrijke groep chemische stoffen die in tal van toepassingen worden gebruikt, maar die ook aanzienlijke gezondheids- en milieuproblemen veroorzaken. Het is cruciaal om de blootstelling aan PFAS te minimaliseren door middel van effectieve regulering, monitoring en het ontwikkelen van veilige alternatieven. Bewustwording van de risico's van PFAS en de impact op het milieu is ook een belangrijke stap in de richting van een gezondere toekomst

Een instrument dat wordt gebruikt om de druk van grondwater te meten, waardoor de hoogte van de grondwaterspiegel kan worden bepaald.

Piëzometer, of “piëzo’s”, is een verbastering van piëzo-resistieve druksensor. De werking is gebaseerd op het meten van verandering in elektrische weerstand van een materiaal als gevolg van een toegepaste druk. Dit principe wordt vaak gebruikt in sensoren die waterdruk meten, bijvoorbeeld in grondwater- en oppervlaktewatermonitoring.

Toepassing in waterpeilmetingen

In hydrologische toepassingen wordt de gemeten druk gebruikt om de hoogte van de waterkolom (en dus de waterstand) te berekenen. De sensor meet de totale druk, en om de exacte waterdiepte te bepalen, wordt de luchtdruk (atmosferische druk) meestal gecompenseerd via een referentie of een tweede sensor.

Voorbeeld:

Stel dat de druksensor zich op 10 meter onder het wateroppervlak bevindt.

De sensor registreert een bepaalde druk die overeenkomt met het gewicht van de waterkolom boven de sensor.

Deze druk wordt omgerekend naar een waterhoogte van 10 meter.

Voordelen van een piëzo-resistieve druksensor tov keramische of dun / dikfilm sensoren:

Hoge gevoeligheid: Ze kunnen zeer kleine drukveranderingen detecteren.

Compact: De technologie maakt het mogelijk om sensoren klein en robuust te maken, wat handig is voor het meten in moeilijke omgevingen zoals grondwaterputten.

Betrouwbaar: Ze zijn duurzaam en werken goed in ruwe omstandigheden, zoals onder water of in variërende temperaturen.

Zeer stabiel

Kortom, een piëzo-resistieve druksensor zet de mechanische druk van een waterkolom om in een elektrische waarde, die vervolgens wordt gebruikt om de waterstand of druk nauwkeurig te bepalen.

Het Provinciaal Meetnet Grondwaterkwaliteit (PMG) is een netwerk van meetpunten dat door provincies in Nederland wordt gebruikt om de kwaliteit van het grondwater systematisch te monitoren. Dit meetnet is opgezet om inzicht te krijgen in de toestand van het grondwater, de effecten van menselijke activiteiten op de grondwaterkwaliteit te volgen, en te voldoen aan wettelijke verplichtingen, zoals die voortkomen uit de Kaderrichtlijn Water (KRW) en andere milieuwetgeving.

Doelen van het Provinciaal Meetnet Grondwaterkwaliteit

Beschermen van de grondwaterkwaliteit: Het meetnet helpt provincies te controleren of de kwaliteit van het grondwater voldoet aan de milieunormen. Dit is van groot belang voor de bescherming van de drinkwaterbronnen en natuurgebieden die afhankelijk zijn van schoon grondwater.

Monitoring van trends: Door het meten van verschillende parameters in het grondwater, zoals concentraties van voedingsstoffen (bijvoorbeeld nitraat en fosfaat), zware metalen en andere verontreinigingen, kunnen trends in de grondwaterkwaliteit over tijd worden vastgesteld. Dit helpt bij het identificeren van verslechteringen of verbeteringen.

Beleidsondersteuning: De gegevens die worden verzameld via het meetnet, ondersteunen provincies bij het ontwikkelen van milieubeleid. Ze helpen bij het vaststellen van de effectiviteit van maatregelen die zijn genomen om vervuiling tegen te gaan of te verminderen, en bij het waarborgen van duurzame grondwaterbeheerpraktijken.

Rapportageverplichtingen: De informatie uit het PMG wordt gebruikt om te voldoen aan nationale en Europese rapportageverplichtingen, zoals die onder de Kaderrichtlijn Water. Deze verplicht provincies en andere waterbeheerders om de kwaliteit van waterlichamen, inclusief grondwater, te bewaken en te rapporteren.

Werking en beheer

Het meetnet bestaat uit een groot aantal meetpunten die op strategische locaties zijn geplaatst, bijvoorbeeld in landbouwgebieden, natuurgebieden en rondom drinkwaterwinningen. Op deze locaties wordt regelmatig grondwater bemonsterd en geanalyseerd op de aanwezigheid van verontreinigende stoffen.

Frequentie van metingen: De metingen worden periodiek uitgevoerd, vaak jaarlijks of tweejaarlijks, afhankelijk van de locatie en de specifieke doelstellingen van de monitoring.

Parameters: De metingen kunnen betrekking hebben op allerlei chemische parameters zoals nitraat, fosfaat, chloride, pesticiden, zware metalen en organische verontreinigingen.

Samenwerking: Het Provinciaal Meetnet werkt vaak samen met andere instanties, zoals waterschappen, Rijkswaterstaat, en drinkwaterbedrijven, om een zo breed mogelijk beeld te krijgen van de grondwaterkwaliteit in een provincie.

Belang voor duurzaamheid en drinkwater

Het PMG speelt een cruciale rol bij het waarborgen van de kwaliteit van het grondwater, dat in Nederland een belangrijke bron van drinkwater is. Door vroegtijdig veranderingen in de grondwaterkwaliteit te signaleren, kunnen provincies tijdig ingrijpen en maatregelen nemen om problemen zoals verontreiniging door landbouw, industrie of stedelijke ontwikkelingen aan te pakken.

Samenvatting 

Het Provinciaal Meetnet Grondwaterkwaliteit is een essentieel instrument voor het bewaken en beschermen van de grondwaterkwaliteit in Nederland, ter ondersteuning van duurzaam waterbeheer en ter bescherming van het milieu en de volksgezondheid.

Een pompput voor grondwater is een speciaal aangelegde put die wordt gebruikt om grondwater op te pompen voor verschillende doeleinden, zoals drinkwaterwinning, irrigatie, industriële processen, of het verlagen van de grondwaterstand in een bepaald gebied.

Hier zijn enkele belangrijke kenmerken van een pompput voor grondwater:

Constructie: Een pompput bestaat uit een diepe boring in de grond, vaak met een buis die is voorzien van filtersecties die het water doorlaten terwijl sedimenten worden tegengehouden.

Functie: Het doel van de pompput is om grondwater uit een aquifer (watervoerende laag) op te pompen. Het water wordt via een pomp omhoog gehaald en kan vervolgens worden gebruikt of behandeld, afhankelijk van de toepassing.

Toepassingen: Pompputten worden gebruikt voor drinkwaterwinning, irrigatie in de landbouw, industriële toepassingen en soms voor waterbeheer, zoals het verlagen van grondwaterstanden in bouwprojecten.

Monitoring: Naast waterwinning kan een pompput ook worden gebruikt voor monitoring van de grondwaterstand of -kwaliteit in een bepaald gebied.

Pompputten spelen een cruciale rol in gebieden waar grondwater een belangrijke bron van water is. Het gebruik en beheer van deze putten moet zorgvuldig gebeuren om overexploitatie en negatieve effecten zoals verzilting of verdroging te voorkomen.

De hoeveelheid open ruimte in de bodem of gesteente die water kan bevatten. Hoge porositeit betekent meer ruimte voor grondwateropslag.

Het belangrijkste en meest uitgebreide netwerk van meetlocaties dat wordt gebruikt voor de monitoring van waterstanden, zowel van grondwater als oppervlaktewater. Dit meetnet is vaak ontworpen om een groot gebied te dekken en levert data van hoge kwaliteit die van cruciaal belang is voor langetermijnanalyses en beleidsvorming.

Putregeneratie bij grondwater is een proces waarbij een bestaande grondwaterput (zoals een pompput of peilput) wordt hersteld om de oorspronkelijke capaciteit en efficiëntie terug te krijgen. Na verloop van tijd kunnen grondwaterputten verstopt raken door bijvoorbeeld ophoping van sedimenten, mineralen, organisch materiaal of bacteriegroei, wat de waterdoorlaatbaarheid vermindert en de productiviteit van de put schaadt. Putregeneratie helpt deze problemen te verhelpen zonder een nieuwe put te hoeven aanleggen.

Hier zijn de belangrijkste stappen en methoden voor putregeneratie:

Mechanische reiniging: Hierbij worden technieken zoals borstelen, schrapen, of luchtinjectie gebruikt om de filtersecties van de put fysiek schoon te maken. Dit helpt om afzettingen of verstopte delen te verwijderen.

Chemische reiniging: Chemische stoffen, zoals zuren of oxiderende middelen, worden in de put gebracht om afzettingen zoals calcium, ijzer, mangaan of biofilms op te lossen die zich aan de wand van de put hebben gehecht.

Hydraulische reiniging: Water of lucht onder hoge druk wordt in de put geïnjecteerd om het opgehoopte sediment en andere verstoppingen weg te spoelen. Soms worden ook methoden zoals "surging" toegepast, waarbij water op een pulserende manier door de put wordt gepompt om verstoppingen los te maken.

Regeneratie met specifieke apparatuur: Er zijn ook speciale technieken, zoals ultrasone geluidsgolven of pulserende systemen, die kunnen worden ingezet om diepere verstoppingen op te lossen zonder dat de put fysiek hoeft te worden geopend.

Voordelen van putregeneratie:

Herstel van de wateropbrengst: Het belangrijkste doel is om de waterdoorlatendheid van de put te verbeteren, waardoor de productiviteit van de put weer op het oorspronkelijke niveau komt.

Kostenbesparend: Het regenereren van een bestaande put is doorgaans veel goedkoper dan het aanleggen van een nieuwe put.

Langere levensduur: Regeneratie verlengt de levensduur van de put en zorgt voor een duurzame benutting van het grondwater.

Regelmatige regeneratie is van belang om de efficiëntie van grondwaterwinning te behouden en om de put gezond te houden voor langdurig gebruik.

Een putverstoppingstest bij grondwater is een methode om te onderzoeken of een grondwaterput (zoals een pompput of peilput) last heeft van verstopping. Verstopping kan optreden door verschillende oorzaken, zoals de ophoping van sedimenten, mineralen (zoals ijzer of kalk), biofilms of andere organische materialen in de filters of op de wanden van de put. Deze verstoppingen verminderen de doorstroming van water en verlagen de efficiëntie van de put.

Doelen van een putverstoppingstest:

Diagnose van verstopping: De test helpt vast te stellen of de put verstopt is en in welke mate dit het debiet (de wateropbrengst) beïnvloedt.

Identificatie van de oorzaak: Door de test kan worden bepaald wat de oorzaak van de verstopping is, bijvoorbeeld door sediment, bacteriegroei, chemische afzettingen of een combinatie van factoren.

Planning van onderhoud of regeneratie: De resultaten van de test geven inzicht in de noodzaak en urgentie van het uitvoeren van putregeneratie of andere onderhoudswerkzaamheden.

Hoe wordt een putverstoppingstest uitgevoerd?

Pomp- en debietmetingen: Een van de eerste stappen is het meten van het huidige debiet (hoeveel water de put levert per tijdseenheid) en de daarbij behorende druk. Dit wordt vergeleken met het oorspronkelijke debiet bij de aanleg van de put. Als het debiet significant is afgenomen, wijst dit vaak op verstopping.

Val- en stijgproef (pumping test): Dit houdt in dat er water wordt opgepompt uit de put terwijl de verlaging van het grondwaterniveau (de "val" van het waterpeil) nauwkeurig wordt gemeten. Een vertraagde reactie van het waterpeil op het oppompen kan wijzen op een verstopping in de filtersecties van de put.

Analyse van opgepompt water: Het water dat tijdens de test wordt opgepompt, kan worden geanalyseerd op de aanwezigheid van sedimenten, bacteriën of chemische stoffen zoals ijzer of kalkafzettingen. Dit kan meer inzicht geven in de oorzaak van de verstopping.

Video-inspectie (optioneel): Soms wordt een camera in de put geplaatst om visueel vast te stellen of er fysieke verstoppingen aanwezig zijn, zoals slib, kalksteenafzettingen of biofilm.

Resultaten van een putverstoppingstest:

Volledige verstopping: Indien de doorstroming zeer beperkt is en de druk sterk is verhoogd, kan dit wijzen op een zware verstopping, waarbij direct regeneratie nodig is.

Gedeeltelijke verstopping: Als de doorstroming slechts licht is verminderd, kan het probleem wellicht met kleinere ingrepen worden opgelost, zoals reiniging of lichte chemische behandeling.

Geen verstopping: Indien de test aantoont dat er geen verstopping is, kan de oorzaak van het lage debiet elders liggen, bijvoorbeeld door veranderingen in de grondwaterlaag.

In samenvatting helpt een putverstoppingstest om verstoppingen in de put te detecteren en de oorzaak daarvan te bepalen, zodat gerichte maatregelen kunnen worden genomen om de efficiëntie van de put te herstellen.

Het proces waarbij grondwater wordt aangevuld door infiltratie van neerslag of oppervlaktewater. Recharge is essentieel voor het in stand houden van aquifers.

Het proces waarbij water langzaam uit de bodem omhoog komt of via scheuren en poriën in de ondergrond naar het oppervlak stroomt. Seepage kan optreden bij dijken, rivieren of irrigatiekanalen.

De hoogte tot waar het grondwater stijgt in een buis of put, gemeten vanaf het meetpunt tot aan het grondwaterniveau. De stijghoogte is een maat voor de potentiële energie van het grondwater en kan worden gebruikt om de stromingsrichting en druk van het grondwater te bepalen. Bij een artesische aquifer kan de stijghoogte hoger zijn dan het maaiveld, wat betekent dat het water onder druk staat en vanzelf naar boven komt.

Een referentiesysteem voor hoogtemetingen dat in België wordt gebruikt, vergelijkbaar met het NAP in Nederland. TAW staat voor het gemeten gemiddelde zeeniveau, en waterstanden, grondwaterniveaus en hoogtes worden hier vaak aan gerelateerd. TAW helpt bij het vaststellen van waterbeheermaatregelen en hydrologische analyses.

De techniek waarbij gegevens op afstand worden verzameld en verzonden naar een centrale locatie, meestal via draadloze verbindingen. In de context van waterbeheer wordt telemetrie vaak gebruikt om meetgegevens van waterpeilen, grondwaterstanden en waterkwaliteitssensoren in real-time te versturen naar een beheersysteem zoals DAWACO. Dit maakt het mogelijk om waterstanden en andere parameters continu te monitoren zonder fysieke aanwezigheid op de locatie.

Een tijdreeks verwijst naar een reeks van opeenvolgende metingen van de grondwaterstand of grondwaterkwaliteit over een bepaalde periode. Deze data worden doorgaans verzameld op vaste tijdsintervallen (bijvoorbeeld dagelijks, wekelijks of maandelijks) om veranderingen in het grondwaterniveau of de samenstelling ervan te monitoren en analyseren.

In de context van grondwater kunnen tijdreeksen inzicht bieden in:

Seizoensgebonden fluctuaties: Het grondwaterpeil kan schommelen door natuurlijke seizoensinvloeden, zoals regenval, droogte of temperatuurveranderingen.

Effect van menselijke activiteiten: Veranderingen in het grondwaterpeil door irrigatie, waterwinning, bouwprojecten of andere activiteiten die de waterbalans beïnvloeden.

Klimaatverandering: Langdurige trends in de tijdreeksen kunnen wijzen op de impact van klimaatverandering, zoals stijgende temperaturen en veranderende neerslagpatronen, op de grondwaterstand.

Waterkwaliteit: Door de tijdreeksen van grondwaterkwaliteit te analyseren (zoals pH, geleidbaarheid, of verontreiniging), kunnen onderzoekers veranderingen in de chemische samenstelling van het grondwater identificeren.

Met tijdreeksen kunnen onderzoekers voorspellingen doen, trends herkennen en het beheer van waterbronnen optimaliseren.

Het proces waarbij water van het aardoppervlak, inclusief water uit bodem en planten, overgaat naar de atmosfeer in gasvorm. Verdamping speelt een belangrijke rol in de waterkringloop.

Vernatting is het proces waarbij een gebied of ecosysteem opnieuw bevochtigd of hersteld wordt na een periode van droogte of uitdroging. Dit kan leiden tot een toename van de bodemvochtigheid, herstellende vegetatie en een verbetering van de hydrologie van het gebied. Vernatting is een belangrijk aspect van milieubeheer en ecologische restauratie, vooral in gebieden die zijn aangetast door menselijke activiteiten zoals drainage, ontbossing of landbouw.

Oorzaken en technieken van vernatting

Herstel van natuurlijke hydrologie: Vernatting kan worden bereikt door het herstel van natuurlijke hydrologische processen, zoals het heropenen van natuurlijke waterstromen of het herstellen van wetlands. Dit kan de waterretentie in een gebied verbeteren.

Beperking van drainage: In gebieden waar drainage is aangelegd voor landbouw of ontwikkeling, kan het sluiten van drainagesystemen helpen om het water in het gebied te houden, wat leidt tot vernatting.

Aanleg van moerassen en wetlands: Het creëren of herstellen van moerassen en wetlands kan helpen om water vast te houden en de biodiversiteit te verbeteren. Deze gebieden fungeren als natuurlijke waterbuffers en kunnen overstromingen verminderen.

Waterbeheer: Het aanpassen van waterbeheersystemen, zoals het verhogen van de waterstanden in nabijgelegen waterlichamen, kan ook bijdragen aan vernatting. Dit kan helpen om de waterinfiltratie in de bodem te bevorderen.

Voordelen van vernatting

Biodiversiteitsherstel: Vernatting kan de biodiversiteit in een gebied verhogen door het creëren van geschikte habitatvoorwaarden voor verschillende plant- en diersoorten. Veel organismen, zoals amfibieën en waterplanten, gedijen in vochtige omgevingen.

Verbetering van waterkwaliteit: Wetlands en andere vernattingstechnieken kunnen helpen bij het filteren van verontreinigingen uit het water, wat de algehele waterkwaliteit verbetert. Ze kunnen ook nutriënten uit het water opnemen, waardoor eutrofiëring wordt verminderd.

Klimaatregulatie: Vernatting kan bijdragen aan de mitigatie van klimaatverandering door koolstofopslag in veengebieden. Deze gebieden slaan grote hoeveelheden koolstofdioxide op, wat kan helpen bij het verminderen van broeikasgassen in de atmosfeer.

Waterretentie en overstromingsbeheer: Vernatting kan de waterretentie in een gebied verbeteren, waardoor het risico op overstromingen vermindert. Dit helpt bij het reguleren van de waterhuishouding en het voorkomen van erosie.

Uitdagingen en overwegingen

Conflict met landbouw: Vernatting kan soms in conflict komen met landbouwpraktijken, vooral in gebieden waar drainage essentieel is voor gewasproductie. Dit vereist zorgvuldige planning en afweging van de belangen van verschillende belanghebbenden.

Beheer en onderhoud: Het herstel en de handhaving van vernatting vereisen voortdurende inspanningen en middelen om ervoor te zorgen dat de ecosystemen gezond blijven en hun functies kunnen vervullen.

Kennis en betrokkenheid: Het is essentieel om de betrokkenheid van lokale gemeenschappen te waarborgen en kennis te delen over de voordelen van vernatting en het beheer van waterbronnen.

Summary

Vernatting is een waardevol proces voor ecologisch herstel en duurzaam waterbeheer. Het bevordert de biodiversiteit, verbetert de waterkwaliteit en helpt bij het beheersen van de gevolgen van klimaatverandering. Door het herstellen van natuurlijke hydrologische systemen en het creëren van vochtige gebieden kan vernatting een belangrijke rol spelen in de bescherming van ecosystemen en het waarborgen van duurzame waterbronnen voor de toekomst.

Het proces waarbij grondwater of bodem verzadigd raakt met zouten, vaak als gevolg van grondwateronttrekking of irrigatie. Verzilting kan een bedreiging vormen voor landbouwgrond en ecosystemen.

Verzuring is het proces waarbij de pH-waarde van water of bodem afneemt, waardoor deze zuurder wordt. Dit kan aanzienlijke gevolgen hebben voor ecosystemen, planten, dieren en de algehele gezondheid van het milieu. Verzuring kan zowel natuurlijk als door menselijke activiteiten worden veroorzaakt, en het komt vaak voor in aquatische systemen en op landbouwgrond.

Oorzaken van verzuring

Verbranding van fossiele brandstoffen: De verbranding van fossiele brandstoffen (zoals kolen, olie en gas) in energiecentrales, voertuigen en industriële processen stoot zwaveldioxide (SO₂) en stikstofoxiden (NOₓ) uit. Deze gassen kunnen in de atmosfeer reageren met waterdamp, wat resulteert in de vorming van zwavelzuur en salpeterzuur, die als zure regen naar de aarde terugkeren.

Landbouwpraktijken: Het gebruik van bepaalde meststoffen en pesticiden kan de zuurgraad van de bodem verhogen. Bij het gebruik van ammoniumhoudende meststoffen kan ammoniak in de bodem omgezet worden in zuren.

Natuurlijke processen: Natuurlijke processen, zoals vulkanische activiteit, kunnen ook bijdragen aan verzuring door het vrijkomen van zwavel- en stikstofoxiden.

Ontbossing: Ontbossing kan leiden tot een verandering in de chemische samenstelling van de bodem, waardoor de bufferingcapaciteit van de bodem tegen verzuring afneemt.

Gevolgen van verzuring

Impact op waterkwaliteit: Verzuring van waterlichamen kan leiden tot een afname van de biodiversiteit. Veel vissen en andere aquatische organismen zijn gevoelig voor veranderingen in pH. Lage pH-waarden kunnen de groei en voortplanting van deze organismen belemmeren.

Bodemgezondheid: Verzuring kan de chemische samenstelling van de bodem veranderen, waardoor essentiële voedingsstoffen zoals calcium en magnesium worden uitgeput. Dit kan leiden tot verminderde plantengroei en landbouwproductiviteit.

Schade aan ecosystemen: Ecosystemen zoals bossen, moerassen en vijvers kunnen worden aangetast door verzuring, wat leidt tot verlies van biodiversiteit en verstoring van voedselwebben.

Menselijke gezondheid: De gevolgen van verzuring kunnen ook indirecte effecten hebben op de menselijke gezondheid, vooral via de voedselketen. Veranderingen in waterkwaliteit en biodiversiteit kunnen de beschikbaarheid van voedselbronnen beïnvloeden.

Corrosie van infrastructuur: Verzuring kan ook leiden tot corrosie van gebouwen, bruggen en andere infrastructuur, vooral als zure regen in contact komt met steen en metaal.

Beheer en bestrijding van verzuring

Vermindering van emissies: Het beperken van de uitstoot van zwavel- en stikstofoxiden door het bevorderen van schonere energiebronnen en efficiëntere technologieën is cruciaal om verzuring te verminderen.

Gebruik van bufferstoffen: Het toevoegen van kalk of andere basische materialen aan zure bodems kan helpen om de pH-waarde te verhogen en de negatieve effecten van verzuring te verminderen.

Duurzaam landgebruik: Het bevorderen van duurzame landbouwpraktijken kan helpen om de impact van meststoffen en chemicaliën op bodemverzuring te minimaliseren.

Monitoring en onderzoek: Het monitoren van de pH-waarden van bodem en waterlichamen helpt om verzuring vroegtijdig te detecteren en gerichte beheersmaatregelen te nemen.

Educatie en bewustwording: Bewustwording van de oorzaken en gevolgen van verzuring kan gemeenschappen en beleidsmakers aanmoedigen om actie te ondernemen en duurzame praktijken te bevorderen.

Summary

Verzuring is een belangrijk milieuprobleem dat voortvloeit uit menselijke activiteiten en natuurlijke processen. Het heeft aanzienlijke gevolgen voor waterkwaliteit, bodemgezondheid, biodiversiteit en de menselijke gezondheid. Door het verminderen van emissies, het bevorderen van duurzaam landgebruik en het monitoren van de effecten van verzuring kunnen we de negatieve impact ervan beperken en de gezondheid van ecosystemen en het milieu waarborgen.

Een berekening van de inkomende en uitgaande hoeveelheden water in een bepaald gebied. Hierbij wordt rekening gehouden met neerslag, verdamping, afvoer en grondwaterstromen. Het helpt bij het beheren van waterbronnen.

De verticale kolom water boven een bepaald meetpunt, zoals een druksensor. De hoogte van de waterkolom wordt vaak gebruikt om de druk en daarmee de waterstand te bepalen. De druk aan de onderkant van de waterkolom kan worden omgerekend naar de hoogte van het waterpeil ten opzichte van het meetpunt.

Wateronttrekking verwijst naar het proces waarbij water uit een bepaalde bron, zoals een rivier, meer, of aquifer (watervoerende laag), wordt onttrokken voor verschillende doeleinden. Dit kan zowel natuurlijk als door menselijke activiteit gebeuren. In de context van grondwater betekent wateronttrekking specifiek het extraheren van grondwater uit de bodem via putten of bronnen.

Belangrijke aspecten van wateronttrekking

Toepassingen

Drinkwater: Wateronttrekking wordt vaak gebruikt voor de winning van drinkwater voor huishoudens en gemeenschappen.

Landbouw: In de landbouw wordt grondwater onttrokken voor irrigatie om gewassen te laten groeien, vooral in droge gebieden.

Industrie: Industrieën gebruiken onttrokken water voor productieprocessen, koeling, en als oplosmiddel.

Ecosysteembeheer: Wateronttrekking kan ook worden toegepast voor het beheer van wetlands en andere ecosystemen.

Methoden

Putten: Water wordt onttrokken via pompputten of artesische putten. Pompputten gebruiken een mechanische pomp, terwijl artesische putten gebruikmaken van natuurlijke druk in de aquifer om water naar de oppervlakte te laten stijgen.

Oppervlaktewater: Wateronttrekking kan ook plaatsvinden via het pompen of afleiden van water uit rivieren, meren of kanalen.

Regulering: Wateronttrekking is vaak onderhevig aan regelgeving om overexploitatie te voorkomen. Dit kan inhouden dat vergunningen vereist zijn, en dat er limieten zijn aan de hoeveelheid water die mag worden onttrokken.

Beheer van waterbronnen is cruciaal, vooral in gebieden met beperkte watervoorraden, om duurzaam gebruik en bescherming van ecosystemen te waarborgen.

Impact op milieu

Daling van grondwaterpeilen: Overmatige wateronttrekking kan leiden tot daling van de grondwaterstand, wat schadelijk kan zijn voor flora en fauna.

Verzilting: In kustgebieden kan overmatige ontrekking leiden tot verzilting, waarbij zout water in aquifers binnendringt.

Verandering van hydrologische systemen: Wateronttrekking kan invloed hebben op de lokale hydrologie, wat kan leiden tot veranderingen in rivierstroom, bodemvocht en ecosystemen.

Duurzaamheid: Duurzame wateronttrekking houdt in dat er een balans wordt gevonden tussen de behoeften van mensen en de bescherming van natuurlijke waterbronnen. Dit kan inhouden dat regeneratieprocessen en hergebruik van water worden geïmplementeerd.

Summary

Wateronttrekking is een essentieel proces voor de watervoorziening en economische activiteiten, maar het moet zorgvuldig worden beheerd om negatieve milieu-effecten te voorkomen en de beschikbaarheid van water voor toekomstige generaties te waarborgen. Het vereist monitoring, regulering en duurzame praktijken om ervoor te zorgen dat waterbronnen effectief en verantwoord worden gebruikt.

De hoogte van het wateroppervlak ten opzichte van een referentiepunt. Wordt vaak gemeten met behulp van druksensoren in grondwater- of oppervlaktewatermonitoring.

Het Europese equivalent voor de KRW (Kader Richtlijn Water). Een Framework van regels om de achteruitgang van de toestand van waterlichamen in de EU te stoppen en een goede toestand te bereiken voor de rivieren, meren en het grondwater van Europa.

https://environment.ec.europa.eu/topics/water/water-framework-directive_en

Een zoutwachter is een term die gebruikt wordt in het beheer van grondwater en waterkwaliteitsmonitoring, vooral in gebieden die gevoelig zijn voor verzilting. De zoutwachter speelt een belangrijke rol bij het voorkomen van de negatieve effecten van zoutwaterintrusie in zoetwaterbronnen, met name in kustgebieden of in gebieden waar de grondwaterstand laag is.

Functies van een zoutwachter

Monitoring van zoutgehalten: Zoutwachters zijn vaak uitgerust met sensoren of meetapparatuur die continu de zoutconcentraties in het grondwater kunnen monitoren. Deze metingen helpen bij het identificeren van veranderingen in de waterkwaliteit, zoals stijgende zoutgehalten.

Detectie van verzilting: Verzilting kan optreden wanneer zoet grondwater wordt aangevuld met zout water uit de zee of andere bronnen. Een zoutwachter helpt bij het tijdig detecteren van dit proces, waardoor passende maatregelen kunnen worden genomen om verdere verzilting te voorkomen.

Beheer van wateronttrekking: In gebieden waar water onttrokken wordt, kan een zoutwachter helpen om de impact van deze onttrekking op de zoutconcentraties te beoordelen. Dit is vooral belangrijk in gebieden met een lage grondwaterstand, waar de kans op zoutwaterintrusie toeneemt.

Adviseren van waterbeheerders: De gegevens die door zoutwachters worden verzameld, kunnen worden gebruikt om beleidsmaatregelen te ontwikkelen en om waterbeheerders te adviseren over het duurzaam gebruik van waterbronnen. Dit kan helpen bij het formuleren van richtlijnen voor wateronttrekking en andere activiteiten die de waterkwaliteit beïnvloeden.

Voorlichting en bewustwording: Zoutwachters spelen ook een rol in het informeren van gemeenschappen en belanghebbenden over de risico's van verzilting en de noodzaak om verantwoord om te gaan met waterbronnen.

Belang van zoutwachters: Beheer van zoetwaterbronnen: In kustgebieden is het beschermen van zoetwaterbronnen van cruciaal belang, vooral voor drinkwatervoorziening en landbouw. Zoutwachters helpen bij het waarborgen van de kwaliteit van het zoete water.

Duurzaamheid: Door tijdig in te grijpen bij toenemende zoutconcentraties kunnen zoutwachters bijdragen aan duurzaam waterbeheer, wat essentieel is voor de lange termijn beschikbaarheid van water in kwetsbare gebieden.

Summary

Een zoutwachter is een cruciaal instrument in het beheer van waterkwaliteitsmonitoring en het voorkomen van verzilting in zoetwaterbronnen. Door het monitoren van zoutgehalten en het adviseren van waterbeheerders helpt een zoutwachter om de kwaliteit van waterbronnen te beschermen en duurzame waterpraktijken te bevorderen.